Znamy pierwsze wyniki badań Projektu Hamilton bostońskiego Fedu dot. cyfrowego dolara

Rezerwa Federalna w Bostonie i MIT Digital Currency Initiative (DCI) opublikowały wyniki pierwszej fazy swoich badań dotyczących walut cyfrowych. Chodzi o Project Hamilton (nazwa pochodzi od nazwiska twórcy dolara – Alexandra Hamiltona).

Project Hamilton

Project Hamilton bada teoretyczne zastosowania CBDC i walut cyfrowych w USA. Zgodnie z oświadczeniem bostońskiego Fedu, jest to odrębne badanie od tego, które przygotowuje “centralny” Fed. Ponoć eksperci Fedu i DCI są w stanie stworzyć sieć, która będzie mogła obsłużyć 1,7 miliona transakcji na sekundę. 99% przepływów byłoby realizowanych w mniej niż sekundę.

Nasza druga architektura przetwarza transakcje równolegle na wielu komputerach i nie polega na pojedynczym serwerze zamawiającym – to po to, by zapobiec podwójnym wydatkom. To zapewnia doskonałą skalowalność, ale nie urzeczywistnia uporządkowanej historii dla wszystkich transakcji. Ta druga architektura wykazała przepustowość 1,7 miliona transakcji na sekundę, przy czym 99% transakcji kończy się w czasie poniżej jednej sekundy, a większość kończy się w czasie krótszym niż pół sekundy

– podano w raporcie.

Dla porównania, Visa może pochwalić się szybkością zawierania transakcji na poziomie około 24 000 transakcji na sekundę (a i to, jak dodają niektórzy eksperci, może być wynikiem nazbyt optymistycznym). Na tym tle bitcoin wypada blado – z wynikiem około siedmiu transakcji na sekundę. W 2020 roku Fed raportował zaś popyt na poziomie średnio 64 milionów transakcji dziennie.

Wyniki fazy 1

Pierwsza faza badania jest tylko jedną z wielu zaplanowanych. Cały projekt ma potrwać wiele lat. Obecny etap położył jednak podwaliny pod “współpracę open source dotyczącą przyszłości baz danych płatności”. Zespół odkrył, że wybrane idee z rynku “systemów rozproszonych i technologii blockchain mogą zapewnić wyjątkową funkcjonalność i solidną wydajność”.

CBDC może zapewnić funkcjonalność, która nie jest obecnie możliwa w przypadku rachunków gotówkowych lub bankowych. Na przykład CBDC może obsługiwać kryptograficzne dowody wpłaty, bardziej złożone przelewy do lub z wielu źródeł funduszy oraz elastyczne formy autoryzacji, takie jak różne limity transakcji

– dodano.

Zespół odkrył jednak, że blockchain może nie być jedynym rozwiązaniem, jakie warto zastosować. Rozproszona księga działająca pod wieloma podmiotami nie osiągnęła ponoć wszystkich celów zespołu.

Jak poinformowano, Project Hamilton został opracowany jako scentralizowany, zarządzany przez władze centralne. Nawet jeśli zaś blockchain działa pod “scentralizowanym kontrolerem”, zespół odkrył, że architektura taka ma wąskie gardła w kwestii szybkości realizacji transakcji.

Nadal pozostaje wiele wyzwań związanych z ustaleniem, czy i jaki przyjąć system płatności banku centralnego dla Stanów Zjednoczonych

– przekazali twórcy projektu.

Dodali, że „oczywiste jest, że oprogramowanie typu open source zapewnia ważny sposób współpracy, eksperymentowania i wdrażania. Oprócz wspierania współpracy, systemy monetarne korzystają z przejrzystości i weryfikowalności, które oferuje open-source”.

Badacze znaleźli też, jak twierdzą, kompromis między przechowywaniem historii transakcji, a nie robieniem tego. Szybszy procesor, który zastosowano w badaniach, nie prowadził rejestru transakcji. Oznacza to, że eksperci szukają dziś kompromisów i chcą zbudować taką sieć płatniczą, która będzie optymalna dla USA.

Co się stanie się w czasie Fazy 2?

W fazie drugiej zespół projektu doda elementy prywatności i zbada alternatywne projekty techniczne, aby zachęcić do wkładu w badania twórców ze środowiska open source.

Tematy badawcze mogą obejmować projekty kryptograficzne zapewniające prywatność i możliwość kontroli, programowalność i inteligentne kontrakty, płatności offline, bezpieczne wydawanie [środków], nowe przypadki użycia i modele dostępu, techniki utrzymywania otwartego dostępu przy jednoczesnej ochronie przed atakami typu „odmowa usługi” oraz nowe narzędzia do wdrażania polityki [monetarnej]. Ponadto mamy nadzieję współpracować i badać te wyzwania z innymi współtwórcami technicznymi z różnych środowisk w repozytorium open-source

– podano w komunikacie.

Projekt jest polityczny

Opinia publiczna po raz pierwszy dowiedziała się o Projekcie Hamilton w sierpniu ubiegłego roku od wiceprezesa bostońskiego Fedu, Jima Cunha. Był on wtedy prelegentem w czasie wydarzenia LendIt.

– Kluczowe jest zrozumienie, w jaki sposób powstające technologie mogą wspierać CBDC i jakie wyzwania pozostają [do pokonania]– przekazał Cunha w komunikacie do mediów. – Współpraca między MIT a naszymi technologami stworzyła skalowalny model badawczy CBDC, który pozwala nam dowiedzieć się więcej o tych technologiach i wyborach, które należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu CBDC – dodał.

W sierpniu Cunha powiedział też publiczności LendIt, że chciałby, by projekt bostońskiego Fedu był inspiracją dla innych banków centralnych.

– Chcemy, aby inni uczyli się od nas tego, co zrobiliśmy z MIT, ale także przyczynili się do powiedzenia nam, co im się podoba, a co nie, faktycznie wnosili swój kod – wyjaśnił idee projektu.

Powiedział, że dodanie kolejnej technologii do dowolnego systemu może sprawić, że wszystko stanie się w nim szybsze i bezpieczniejsze lub – tak, istnieje takie zagrożenie – wolniejsze i mniej bezpieczne. Cunha dodał również, że obecnie on i jego współpracownicy pracują nad prywatnością, możliwościami offline nowej sieci, jej programowalnością i innymi problemami dotyczącymi nowego systemu i polityki monetarnej.

Oprócz rozwoju technicznego cały projekt ma bowiem także charakter polityczny. Istnieją bowiem niezliczone interesy w systemach finansowych, które mogłaby zakłócić nowa główna waluta cyfrowa. O co dokładnie chodzi?

Przede wszystkim CBDC oznacza rewolucje w życiu finansowym każdego z nas. Przestaniemy korzystać z rachunków w bankach prywatnych. Każdy z nas będzie mógł posiadać jedno konto, ale już w banku centralnym, a nie komercyjnym. To wielki cios dla wielu firm z rynku płatniczego. Do tego nie jest jasne, czy sieć Projektu Hamilton nie stałaby się pewnym zagrożeniem dla np. Visa.

Bitcoin miałby przewagę nad amerykańską walutą cyfrową polegającą na tym, że nadal pozostałby aktywem niezależnym od polityków i urzędników. Główna krytowaluta walczy już zresztą o prymat bardziej ze złotem, a nie z dolarem.

Ciekawie na tle CBDC wypadałoby z kolei Ethereum. Sieć Vitalika Buterina nadal oferowałaby mniejszą skalowalność, ale z kolei mogłaby rywalizować na polu DeFi i inteligentnych umów.

Cyfrowy dolar – kiedy powstanie?

Najważniejsze pytanie brzmi jednak: kiedy i czy w ogóle cyfrowy dolar powstanie. Fed nadal unika jasnych odpowiedzi. Może to dziwić, bowiem po drugiej stronie globu Pekin w praktyce wyemitował już cyfrowego juana, który działa w środowisku testowym. Władze Chin namawiały jednak gości Igrzysk Olimpijskich 2022, by ci pobrali na swoje urządzenia mobilne portfele na e-juana i nimi płacili w czasie imprezy.

To ostatnie – spodziewana ekspansja Chin na polu CBDC – wymusi zapewne na USA i UE emisję swoich cyfrowych walut. Czy to dobrze dla gospodarki? Wszystko będzie zależało od modeli, jakie przyjmą poszczególne banki centralne. W najgorszym z nich – patrząc oczami zwykłego konsumenta – zaczniemy żyć w świecie rodem z prozy Orwella lub Janusza Zajdla (przy okazji polecamy nasz artykuł nt. twórczości tego zapomnianego polskiego pisarza – znajdziecie go tutaj).