za
radix blockchain

Radix – czy może być wydajną alternatywą dla blockchaina?

Nexo Earn Aplikacja

Radix to szybka i skalowalna alternatywa dla Blockchainów oraz skierowanych grafów acyklicznych DAG (Directed Acyclic Graph). Jest publiczną, zdecentralizowaną księgą DLT (Distributed Ledger Technology). W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że Radix to Blockchain bez bloków (struktura danych nazywa się „Tempo”). Jest oparty na protokole konsensusu zupełnie innym niż wszystkie, które do tej pory znaliście.

Wyobraź sobie świat, w którym każde urządzenie, telefon, modem lub telewizor może “kopać” kryptowalutę. Gdzie każda osoba może być częścią mechanizmu konsensusu kryptowaluty lub społeczności, w którą wierzy. Do tej pory, aby zostać górnikiem jakiejś waluty, musiałeś wydać sporo pieniędzy. Radix może to zmienić.

Łatwo będzie wydobywać i będzie dostępny dla wszystkich. Do kopania nie będziesz musiał mieć większej mocy komputera niż twój „sąsiad”. Po prostu zostaniesz wybrany losowo i wszyscy wcześniej czy później zostaną wybrani. Dzięki zastosowanej technologii nie będziesz potrzebował drogiego sprzętu – wystarczy telefon z aplikacją.

Czy Radix może okazać się wydajną alternatywą dla Blockchaina?

W tym artykule postaramy się w obiektywny sposób przedstawić Ci platformę Radix.

Historia

W styczniu 2009 roku Satoshi Nakamoto wprowadził pierwszą udaną implementację technologii rozproszonego rejestru DLT – blockchain. W ten sposób narodził się Bitcoin, którego późniejsze sukcesy zainspirowały innych do stosowania tej technologii w wielu nowych, innowacyjnych obszarach.

Ethereum jest jednym z najlepszych przykładów rozwoju tej technologii. Po raz pierwszy Ethereum zaprezentował jego twórca Vitalik Buterin pod koniec 2013 roku. Ethereum pozwala na wykonanie dowolnej logiki Turinga na blockchainie, ułatwiając wdrażanie inteligentnych aplikacji, smart kontraktów czy niezależnych organizacji do istnienia i funkcjonowania w zdecentralizowanym środowisku.

Technologia blockchain na swojej drodze napotyka 3 główne wyzwania z którymi musi się zmagać od samego początku:

  • skalowalność
  • wydajność
  • bezpieczeństwo

Opracowano alternatywne architektury, z których najbardziej znaczącą jest Directed Acyclic Graph (skierowane grafy acykliczne). DAG zapewnia pewne ulepszenia ale w większej skali również ulega wielu identycznym problemom jak Blockchain. Potrzebna jest metoda osiągnięcia lepszego konsensusu w rozproszonej bazie danych, którą można skalować w efektywny, nieograniczony i liniowy sposób.

W 2011 roku, Daniel Hughes, zainspirowany Bitcoinem postanowił stworzyć własny zdecentralizowany DLT.

Ta obsesja doprowadziła go do zbudowania i przetestowania różnych algorytmów konsensusowych i struktur danych, takich jak łańcuchy bloków, drzewa bloków, skierowane grafy acykliczne (DAG) i kanały stanu.

Po pięciu latach badań i testów opracował platformę Radix. Oparta na nowym rodzaju konsensusu “Tempo” powoli zaczyna zdobywać zwolenników.

Czym jest Radix ?

Aby zdecentralizowany protokół mógł być masowo przyjęty, powinien być zaprojektowany tak, aby był szybki, skalowalny, wydajny i bezpieczny. Jednocześnie musi umożliwiać jak największy stopień decentralizacji. Niezwykle ważne jest również budowanie społeczności wokół danej kryptowaluty, która ostatecznie staje się stabilna, a zatem można ją wykorzystać jako elektroniczną gotówkę (wizja Satoshiego Nakamoto). Wreszcie, niezwykle ważne jest zbudowanie platformy przyjaznej dla programistów, na której każdy może polegać.

Radix to nowa platforma, taka jak Bitcoin lub Ethereum, ale znacznie bardziej skalowalna i łatwiejsza w rozbudowie. Radix to DLT, który nie jest Blockchainem i nie jest DAG, ale ma całkowicie innowacyjną strukturę (Tempo) oraz metodę konsensusu, która pozwala stworzyć bezpieczny i skalowalny system do wspólnego przechowywania i uzyskiwania dostępu do danych.

Co wyróżnia Radix ? Odpowiedź: “Tempo”

Ledger Tempo składa się z trzech podstawowych elementów:

  • sieciowego klastra węzłów
  • globalnej bazy danych rozproszonej między węzłami
  • algorytmu, który generuje kryptograficznie zabezpieczony zapis, czasowo uporządkowanych zdarzeń

Instancja Tempo nazywana jest Wszechświatem (Universe), a każde zdarzenie we Wszechświecie, takie jak wiadomość lub transakcja, jest reprezentowane przez obiekt o nazwie Atom.

Wszystkie atomy zawierają co najmniej jedno miejsce docelowe punktu końcowego, reprezentowane przez adres. Adresy punktów końcowych pochodzą z tożsamości, takiej jak klucz publiczny użytkownika i są używane do kierowania zdarzeniami przez sieć.

Atomy głównie można podzielić na te, które zawierają dane lub te, które transferują dane. Przykładem atomu zawierającego dane są komunikaty wysyłane do jednej lub większej liczby stron, np. E-mail lub wiadomość błyskawiczna.  Transferem danych może być np. przeniesienie własności przedmiotu, takiego jak waluta, na inną stronę.

Atomy mogą również zawierać inne atomy, a także różne inne dane, w zależności od ich przeznaczenia. Te dodatkowe dane mogą obejmować: warunkowe miejsca docelowe, właścicieli, uczestników, powiązania i metadane aplikacji. W razie potrzeby można tworzyć warianty “egzotycznych” atomów dla stricte określonych celów aplikacji.

Klienci mogą tworzyć i przesyłać atomy do sieci za pośrednictwem dowolnego węzła, z którym są połączone. Przesłany atom jest następnie przetwarzany przez sieć. Jeśli jest ważny, tworzy się tymczasowy dowód dla tego atomu i od tego momentu jest już z nim powiązany.

Jak działa Radix ?

“Tempo” dąży do stworzenia bezpiecznego i niezawodnego konsensusu. Aby to zrobić, musi być:

  • asynchroniczny – każdy proces w sieci może się rozpocząć lub zakończyć, gdy zajdzie taka potrzeba – np. nie trzeba czekać na wydobycie „bloku”.
  • wysoce współbieżny – wiele procesów może być wykonywanych jednocześnie – np. nie ma limitu liczby transakcji, które można zmieścić w „bloku”
  • skalowalny – nie ma górnej granicy ograniczającej całkowitą przepustowość sieci, takiej jak limity CAP na Blockchain i DAG.

Dlatego opiera swoje działanie na:

  • zasadzie “logicznego zegara” – to licznik, który jest zwiększany o 1 za każdym razem, gdy wydarzy się coś nowego. W Radix „coś nowego” występuje, gdy jeden węzeł komunikuje się z drugim.
  • protokołów “plotki” – mają one ugruntowaną pozycję w dziedzinie informatyki i są jednym z najszybszych sposobów niezawodnego udostępniania informacji w sieci. Zasada działania jest niezwykle prosta: węzeł, wybiera kilka innych węzłów, aby “powiedzieć” im coś nowego, a one z kolei przekazują dane dwóm innym węzłom i tak dalej. Powoduje to rozprzestrzenianie się informacji w tempie wykładniczym.

https://www.youtube.com/watch?v=dT8o7IB2FhA

Zalety i podstawowe funkcje platformy

Skalowalność i szybkość

Zespół Radix zdał sobie sprawę, że cięcie danych ad-hoc nie zadziała. Zamiast tego użytkownik musi wiedzieć, w jaki sposób dane zostają pocięte. Sharding okazał się świetnym rozwiązaniem. Osiągnęli go, wstępnie tnąc strukturę danych platformy na 18,4 kwintylionów odłamków (shards). Następnie używają kluczowych pól referencyjnych, takich jak klucz publiczny, w celu ustalenia, gdzie w tej przestrzeni niezależnego fragmentu znajduje się szukany przez nas fragment danych. Rezultatem tej innowacji jest struktura danych, która jest w stanie skalować się liniowo.

Decentralizacja w 100%

Bez masternodów, bez stakowania. Radix rozwiązuje problem centralizacji, tworząc system konsensusu, który może być bezpiecznie używany zarówno w małych, jak i dużych sieciach. Zabezpieczony przez właściwość, której nie można w prosty sposób kupić ani sfałszować, czyli: upływ czasu logicznego.

Ponadto, w przeciwieństwie do innych systemów DLT, nie stosuje konsensusu do każdego zdarzenia, tylko do tych, które są w konflikcie.

Dzięki temu cały system jest niesamowicie wydajny, nawet na ogromną skalę.

Upływ czasu logicznego opiera się na koncepcji zwanej zegarami logicznymi – w bardzo prostych słowach zegar logiczny jest licznikiem. Każdy węzeł w sieci Radix ma własny zegar logiczny, który utrzymuje. Jedyną regułą, którą musi przestrzegać, jest to, że liczy tylko w górę i musi zwiększać o 1 swój licznik za każdym razem, gdy węzeł dostrzeże zdarzenie.

W Radix ten licznik jest uruchamiany dla węzła, gdy zobaczy prawidłowe zdarzenie, którego nigdy wcześniej nie widział. Węzeł musi po prostu sprawdzić swoją bazę danych, a następnie zwiększyć swój zegar logiczny, oznaczyć zdarzenie nowym znacznikiem czasu (time stampem) i identyfikatorem. Następnie za pomocą protokołów “plotki”(gossip), udostępniać informacje w sieci. Ten pasywny mechanizm konsensusu jest zarówno bardzo niezawodny, jak i niesamowicie energooszczędny, ponieważ nie jest zużywana dodatkowa energia, z wyjątkiem rozwiązywania konfliktów.

Podsumowanie

Ogólnie rzecz biorąc, Radix tworzy imponującą technologię, która teoretycznie jest lepsza niż technologia Shardingu Ethereum 2.0. Prace nad platformą są w fazie testów. Ostatnie z nich ujawniają znakomite wyniki np. ponad 1 milion TPS, dla porównania Bitcoin ma 7 TPS, Ethereum 20. Skalowalność wydaje się jednak nie mieć dużego znaczenia dla obecnych użytkowników kryptowalut. Z pewnością jest to rozwiązanie, które warto śledzić. Jest ono ciekawą alternatywą dla blockchaina.

Czy platforma trafi w gusta kryptowalutowej społeczności? Wkrótce się o tym przekonamy.

Bitcoina i inne kryptowaluty kupisz w prosty i bezpieczny sposób na giełdzie zondacrypto.

Tagi

Newsletter Bitcoin.pl

Więcej niż bitcoin i kryptowaluty. Najważniejsze newsy i insiderskie informacje prosto na Twój email.

Dbamy o ochronę Twoich danych. Przeczytaj naszą Politykę Prywatności